دیگـــــــــــــــرگون

محلی برای یادداشت های حمیدرضا جیهانی

دیگـــــــــــــــرگون

محلی برای یادداشت های حمیدرضا جیهانی

۲ مطلب با موضوع «اندیشه، هنر، فلسفه و زیبایی شناسی :: ادبیات و شعر :: رمانتیسیسم» ثبت شده است

روزی روزگاری

جایی در دوردست‌ها یک آدم‌ی بود؛

مــرد بود؛

که

با آرزوهای‌ش، در تنها نقاشی‌اش مرد.

 

 تصویر ضمیمه: نقاشی رنگ و روغن آقای هادی منفرد

حالا

این تو

و

این صحنه،

بیا برای‌م نقش بزن!

 

برعکس مردن آن مرد،

همراه با چندتایی بیت بغض،

یا با چندتایی چشم تر،

این رنگـها،

همه مال تـــو؛

 

اما...،

فقط حق داری

در خلوت‌ت دستکاری‌شان کنی!!!

نقاش رسوا .

شاعر محفوظ .

92/7/3

---

پ.ن: تصویر مورد استفاده، نقاشی رنگ و روغن متعلق به آقای هادی منفرد با عنوان: "کفشهایت را بکن" است.

۱ نظر موافقین ۱ مخالفین ۰ ۰۳ مهر ۹۲ ، ۲۲:۱۸
حمیدرضا جیهانی

         ای شـهر دوده ای نـوآر!
         ای ظلــمات پر چـــراغ!
                        چقدر شلوغی های مزاحم ت،
                        راه بـــندان های گره خورده ت،
                        چــراغ های قــرمز طـــولانی ت،
                                                                    را،
                                                                        دوست دارم.


خواندن های بی اثرت،
راندن های بی هدف ت،
دیــــدن هـــای بـی ثمرت،
                                را،
                                      دوست دارم.

زخــمه هــای بر دل ت،
شــکوه هــای در دل ت،
هجمــه هــای بر دل ت،
                               را،
                                      دوست دارم.


ای شهر کثیف،
ای واهه ی سخیف،
با دست و پاهای استخوانی زمخت...

       آن گاه که قرارعاشقانه ای* را،
                                             بر هم می ریزی؛
       آن روز که دو سینه مشتاق را،
                                              در حسرت دیداری،
                                                                        تنگ می کنی؛
       آن زمـان که دو لـب گــرم را،
                                             از بوسه های آتشین،
                                                                        محروم میسازی؛
       آن عصر که دو دلداده شیدا را،
                                             با چشمانی خیس، از یکدیگر
                                                                         جـدایشان گرداندی؛


تـــــــو را،
              برای همه اینها،
                                  دوست ت دارم؛
                                                      دوووووووووووو...ست ت دارم...!
  
       تنها از آن روی که،
       شاید،
       :
       دو نگاه خیس،
                          گره نخورد؛
       دو سینه گرم،
                           مماس نشود؛
       شراره های دو کام،
                        شیرآبه عسل نشود؛


       و
       ای کاش
       :
       عصری نرسد،
                            کآن دو دلداده شیدا،
                                                      بـــــه جـــــــدایی بروند...



پ . ن:
1- دقیقا منظور همان واژه  Dating فرنگی هاست.
2- حک و اصلاح و قلمی کردن شعر در سر بوطیقای افلاطون آنگاه که دکتر شهین اعوانی درس گوید، وه چه...
3- این پست به خواست یک عزیز نوشته شده، البته مخاطب ش خاص نیست (برای کسی سوءتفاهم نشه!!!).
4- و ای کاش نرسد...
۳ نظر موافقین ۰ مخالفین ۰ ۳۰ آذر ۸۹ ، ۱۷:۳۸
حمیدرضا جیهانی