به‌مناسبت شب حزن و غم کاروانیان کربلا:
السلام علیک یا عمتی العزیزه
امشب به‌سبک کرب و بلا گریه می‌کنیم همراه سیِّدالشُّهداء گریه می کنیم
صاحب زمان گرفته عزا گریه می کنیم از داغ روح صبر و وفا گریه می کنیم
مثل تمامی علما گریه می کنیم
آقا ببین که با رفقا گریه می کنیم
امشب به یاد عمِّه ی سادات مضطرم گریه کن مصیبت و غم‌های خواهرم
شد کهنه‌پیرهن همه‌ی عشق و باورم مثل غروب غصِّه و غم فکر معجرم
راوی قصِّه های غریبی دلبرم
هجران سر آمده به خدا گریه می کنیم
در زیر آفتاب‌م و مثل تو، تشنه لب جان دادن شبیه تو شیرین‌تر از رطب
از دوریِّ تو زینب غمدیده کرده تب یکسال و نیم زندگی بی تو العجب
کردم شکایت از غم هجران تو به رب
با حق به یاد فاصله ها گریه می کنیم
یکسال و نیم درد جدایی کشیده ام حالا ببین چگونه کنارت رسیده ام
هرگز عجیب نیست اگر قدخمیده ام آخر به روی نیزه سر یار دیده ام
چوبی به لب نشست و لبم را گــَزیده ام
ای زینبی بدان که کجا گریه می کنیم؟!
جایی که از حسین بخوانیم کربلاست مهمان روضه ی غم گودال تو خداست
دارم یقین که مادر ارباب پیش ماست همراه دخترش شده تب دار نینواست
شیب الخضیب غصِّه‌ی زهرا و مرتضاست
آهی کشید مادر و ما گریه می کنیم
آهی کشیدو زیرلبش گفت یاحسین! دیدم که میزنی گل من دست و پا حسین
دشمن سر تو برده روی نیزه‌ها حسین زینب کجا و بزم حرامی کجا؟ حسین
چوب است مزد قاری قرآن ما حسین
ما تا ظهور عدل و صفا گریه می کنیم
حسین ایمانی
