سوت آغاز1
توضیح: این مطلب در ابتدای تابستان91 نوشته و در هفته‌نامه پنجره شماره143 منتشر شد و اولین گزارش جامع از وضعیت افراد در مظان کاندیداتوری ریاست جمهوری یازدهم بود که منتشر شد؛ و به‌دلیل ویژگی‌های محتوایی در سایت‌ها و بولتن‌های متعددی بازنشر شده و در این‌جا به‌دلیل محدودیت قالب سایت بیان در سه پست 1 و 2 و 3 به صورت جداگانه آورده می‌شود.
سوت آغاز- بخش اول
چهرههایی که شاید در انتخابات خرداد 92 ببینیم...
در فاصله کمتر از یک سال تا انتخابات ریاستجمهوری یازدهم، تب تلاش برای کسب کرسی ریاست قوه مجریه روز به روز بیشتر می‌شود. در این شرایط رسانهها و محافل سیاسی و خبری گمانهزنیهای بسیاری درباره چهرههای اصلی شرکتکننده در ماراتن انتخابات دارند. گزارش زیر جمعبندی نهایی این گمانهزنیهاست.
کامران باقری لنکرانی
بسیاری این پزشک جوان را مستعد پست ریاستجمهوری میدانند. متانت و اخلاق لنکرانی از نکات مثبتی است که شاید بتواند برای وی رأیآور باشد. او که از مؤسسان اصلی و سخنگوی جبهه پایداری محسوب می‌شود، در انتخابات مجلس شرکت نکرد و همین عدم شرکت باعث شد تا برخی شایعات درباره نداشتن شرایط صلاحیت کاندیداتوری وی مطرح شود. با وجود اینکه لنکرانی پیش از این درباره عدم کاندیداتوریاش در انتخابات ریاستجمهوری خبر داده بود اما با موضعگیریهایی که این روزها از افراد نزدیک به جبهه پایداری شنیده می‌شود، دور از ذهن نیست که کاندیدای مستقل جبهه پایداری کامران باقریلنکرانی باشد و از دانشگاه شیراز به تهران بازگردد.
حبیبالله بیطرف
دانشجوی پیرو خط امام اوایل انقلاب، وزیر نیروی دولت اصلاحات و چهرهای کمحاشیه است بنابراین میتوان روی تأیید صلاحیت او به راحتی حساب باز کرد و برای رأی آوردنش نیز تلاش کرد. اصلاحطلبان که این روزها پروژه تطهیر چهرههای سوخته و بزرگنمایی چهرههای کوچک را بهطور خزندهای آغاز کردهاند، با مطرح کردن مدیران زمان دوم خرداد درصدد ظرفیتسازی برای خود هستند. بر همین اساس بهنظر میرسد مطرح کردن نام حبیبالله بیطرف در همین راستا باشد. با این حال بعضی خبرها حاکی از آن است که برخی از اعضای مجمع روحانیون حامی بیطرف هستند و حتی گزارشهای تأیید نشدهای مبنی بر حمایت مجید انصاری از حبیبالله بیطرف وجود دارد. هرچند که بیطرف خبر کاندیداتوری خود را کذب محض دانسته‌اند.
سید مجتبی ثمرههاشمی
اگر دست راست رئیسجمهوری را آقای خاص بدانیم، بیشک ثمرههاشمی نیز دست چپ رئیسجمهوری است؛ چراکه در تمامی سالهای مطرح شدن احمدینژاد در کنارش بوده است. نکته جالب اینکه با وجود عدم موضعگیری ثمرههاشمی درباره جریان انحرافی نسبت به بقیه دولتیها وی از محبوبیت بیشتر، معروفیت کمتر و البته حاشیه بسیار کمتری برخوردار است. از این رو برخی تحلیلگران معتقدند که در صورت اعلام کاندیداتوری ثمرههاشمی، او میتواند بخشی از سبد رأی جریان ملقب به «سوم تیر» را بهدست آورد.
سعید جلیلی
دیپلمات مشهدی که از فعالان عرصه جنگ و دفاع بوده و به افتخار جانبازی هم نائل شده است. جلیلی در سال86 و در پی استعفای لاریجانی بهعنوان نماینده رهبری و دبیر شورایعالی امنیت ملی مشغول بهکار شد اما در بین مردم شناخته شده نبود. دو مؤلفه مهمی که سریعا او را به شهرت رساند، سادهزیستی وی بر خلاف رویه جاری دیپلماتهای وزارت خارجه و نیز روحیه انقلابی و استکبارستیزی‌اش است. حضور قدرت‌مندانه در عرصه دفاع از حقوق ملت ایران بدون هیچگونه عقبنشینیِ خلاف عزت، حکمت و مصلحت کار سختی است که وی تاکنون از عهده آن برآمده است. همه اینها منجر به این شده است که جلیلی گزینهای مطرح در عرصه انتخابات ریاستجمهوری آینده و مورد حمایت برخی از اصولگرایان به حساب آید. با این حال بعضی دغدغهها از جمله نداشتن سوابق اجرایی کلان و تیم کاری درحد هیأت دولت، او را به هندوانهای سربسته در حوزه اجرایی تبدیل کرده است.
اسحاق جهانگیری
جهانگیری وزیر صنایع دولت خاتمی است که عضویت در بنیاد باران، حزب کارگزاران و سابقه نمایندگی مجلس را نیز در کارنامه دارد. با توجه به نزدیکی برادر جهانگیری با رئیس دفتر احمدینژاد شاید بتوان وی را از گزینههایی نامید که بالقوه میتواند مورد اجماع خاتمی، هاشمی و احمدینژاد قرار بگیرد؛ هرچند که بعید بهنظر میرسد این اجماع در جامعه نیز بر روی جهانگیری بهوجود آید. با این حال از شواهد اینگونه برمیآید که اگر کرباسچی نامزد نهایی کارگزارانیها نباشد، جهانگیری اولویت دوم آنها خواهد بود.
غلامعلی حدادعادل
چهره معتدل و شاخص اصولگرایان که به‌دلیل شخصیت جامع و فراگروهیاش در سالهای اخیر با ریش سفیدش همیشه بهدنبال دود سفید از اردوگاه اصولگرایی بوده و قابل احترام همه طیفهای حاضر در صحنه سیاسی کشور است؛ تا آنجا که سیدحسن خمینی از او بهعنوان «ادیبی بزرگ» یاد میکند. وی به‌دلیل سوابق علمی و انقلابی، شخصیت منحصربهفرد و حضور بصیرتبخش در فتنه88 توانست بهعنوان نفر اول تهران وارد مجلس نهم شود. استاد تمام فلسفه دانشگاه تهران، مشاور فرهنگی مقام معظم رهبری عضویت در مجمع تشخیص مصلحت نظام و شورایعالی انقلاب فرهنگی گوشههایی از مشغلههای اجرایی-سیاسی حداد اخلاقگرا است؛ صفتی که از یاد کسی نمیرود. وی در ابتدای مجلس هشتم با سابقه ریاست فراجناحی مجلس هفتم، محقترین فرد برای ادامه ریاست بود ولی به‌تصمیم جمعی فراکسیون اصولگرایان گردن نهاد و برای ریاست در مجلس هشتم کاندیدا نشد؛ گرچه در مجلس نهم قربانی رفتار غیراصولگرایانه برخی دوستان شد. حدادعادل به خاطر همه ویژگی‌های اختصاصیاش میتواند مهمترین نقطه مشترک اصولگرایان از پایداری و ایثارگران و رهپویان تا مؤتلفه و جامعه روحانیت مبارز باشد
مرتضی حاجبابایی
او سابقه چند دوره نمایندگی مجلس شورای اسلامی و عضویت در هیأت رئیسه را در کارنامه دارد. استخدام چند هزار معلم و بهبود شرایط رفاهی و کاری فرهنگیان، نکات مثبت حضور وی در آموزش و پرورش است. وزن جمعیتی بالای فرهنگیان کشور و حواشی کم او نسبت به دیگر اعضای کابینه از دلایلی است که میتواند حاجیبابایی را ترغیب به حضور در انتخابات ریاستجمهوری آینده کند. او طی سالهای اخیر بارها با این پرسش که «آیا در انتخابات آینده شرکت خواهید کرد؟» مواجه شده و همیشه نیز هوشمندانه از پاسخ صریح به این سؤال طفره رفته است.
سیدمحمد خاتمی
روزهای متمادی است که پروژه «بازگشت خاتمی به نظام، بدون پرداخت هزینه» در جریان است اما با عدم پیشرفت و کسب موفقیت در مراحل مختلف این پروژه، ناکامی آن از هماکنون تضمین شده بهنظر میرسد. آخرین تلاش برای بازگشت او و یارانش به درون نظام را در مصاحبه هفته پیش جهانگیری میتوان دید؛ جایی که او از قول هاشمی رفسنجانی مدعی شد که رهبر معظم انقلاب با بازگشت اصلاحطلبان به قدرت مشکلی ندارد. حضور خاتمی در انتخابات مجلس نیز نتوانست عملکرد سه سال اخیر وی را از اذهان پاک کند و علاوهبر انتقاداتی که از دورن نظام با آن مواجه بود، اینبار از سوی یارانش نیز مورد نقد و اعتراض قرار گرفت؛ هر چند با توجه به سنگینی پرونده سیدمحمد خاتمی احتمال تأیید صلاحیتش از رحیمی و حتی مشایی نیز ضعیفتر بهنظر میرسد اما با این وجود هنوز میتواند گزینه حداکثری اصلاحطلبان محسوب شود. گفتنی است که وی نیز فعلا خبر حضورش در انتخابات را تکذیب کرده است.
